Prezes URE odmówił zatwierdzenia zmian taryf czterem przedsiębiorstwom – trzem w zakresie obrotu energią elektryczną oraz jednemu dystrybutorowi
„Nie” dla nieuzasadnionego wzrostu cen energii elektrycznej
Postępowania dotyczące taryf dla Vattenfall Sales Poland i RWE STOEN Dystrybucja toczyły się od jesieni ubiegłego roku. Z wnioskami o zmianę taryf zatwierdzonych z początkiem stycznia wystąpiły ENEA S.A. oraz Energia – Obrót S.A. Jako powody zmiany taryf przedsiębiorstwa podawały m.in. poziom ceny zakupu energii elektrycznej w warunkach rynkowych, poziom ceny energii pochodzącej z OZE na rynku lokalnym oraz wysokość kosztów własnych
Po dokładnym przeanalizowaniu wniosków Prezes URE nie znalazł wystarczających argumentów, aby uznać proponowane zmiany taryf za uzasadnione. Przedsiębiorstwa wystąpiły z wnioskami o korekty zaledwie po upływie niepełnych trzech tygodni od dnia wprowadzenia taryf do stosowania. Jest to zbyt krótki okres, aby na podstawie zdarzeń gospodarczych zaistniałych w tym czasie prognozować poziom kosztów zakupu energii w roku 2009. Na rynku energii nie zaszły bowiem zmiany, które uzasadniałyby przyjęcie kosztów na poziomie wyższym niż z grudnia 2008 roku. Wręcz przeciwnie, występujący obecnie kryzys w gospodarce światowej, którego początki można było już zaobserwować w 2008 roku, objawiający się spadkiem bądź zahamowaniem wzrostu gospodarczego jest czynnikiem, który powinien wpłynąć na ograniczenie wzrostu cen energii elektrycznej. Jednym z objawów kryzysu jest także spadek popytu na energię elektryczną w Polsce, co również powinno skutkować obniżeniem oczekiwań co do wzrostu cen energii elektrycznej. Zjawisko to od początku 2009 roku można zaobserwować na Towarowej Giełdzie Energii, gdzie nastąpił spadek cen energii elektrycznej – co dodatkowo potwierdza słuszność decyzji Prezesa URE odnośnie uzasadnionego poziomu cen energii elektrycznej. Powyższe uwarunkowania wskazują, że koszty zakupu energii elektrycznej w 2009 r. mogą ukształtować się na niższym poziomie, niż planowane przez przedsiębiorstwa energetyczne na podstawie aktualnie zawartych umów.
Źródło : Towarowa Giełda Energii
W związku z tymi okolicznościami Prezes URE nie mógł zgodzić się na zatwierdzenie wnioskowanych przez przedsiębiorstwa zmian taryf. Dodatkowo, np. Vattenfall Sales Poland w swej taryfie oprócz uzasadnionych kosztów wynikających z ustawy Prawo energetyczne, skalkulował opłaty za realizację dodatkowego cyklu handlowego. Taryfa taka nie spełnia wymogów określonych w ustawie Prawo energetyczne i rozporządzeniu taryfowym.
Pomysł na tzw. taryfę socjalną
Energa – Obrót w swoim wniosku, oprócz podwyższenia cen energii, wystąpiła o wprowadzenie nowej grupy taryfowej skierowanej do odbiorców potrzebujących wsparcia – nazwanej G11s, dla której zaproponowała utrzymanie ceny energii na poziomie z obecnie obowiązującej taryfy.
Propozycja przedsiębiorstwa polegająca na wprowadzeniu do zatwierdzonej przez Prezesa URE taryfy grupy taryfowej G11s stanowi odstępstwo od podstawowej zasady taryfowania, tj. pokrycia kosztów uzasadnionych sprzedaży energii elektrycznej danym grupom odbiorców (art. 45 ust. 4 ustawy Prawo energetyczne). Zaakceptowanie przez Prezesa URE utworzenia takiej grupy odbiorców na warunkach zaproponowanych przez Energę - tj. zakwalifikowania do grupy G11s odbiorców najbardziej wrażliwych społecznie i rozliczania ich według ceny z grupy G11 utrzymanej na niezmienionym poziomie z jednoczesnym wzrostem cen dla pozostałych odbiorców w grupach G11 - doprowadziłoby do konieczności pokrywania kosztów generowanych przez tę grupę przychodami z pozostałych gospodarstw domowych, a więc w istocie do zabronionego subsydiowania skrośnego między grupami odbiorców oraz nierównoprawnego ich traktowania.
Ponadto zaproponowany przez Energę sposób kwalifikacji odbiorców do grupy taryfowej G11s stoi w sprzeczności z rozporządzeniem taryfowym. Zgodnie bowiem z propozycją Energii „...warunkiem przyznania Odbiorcy grupy taryfowej G11s, jest miesięczny dochód w przeliczeniu na jednego członka rodziny (udokumentowany zgodnie z przepisami o pomocy społecznej) nie przekraczający 500 zł netto. Rozliczeniu wg stawek grupy G11s podlega 1500 kWh w skali roku dla nie więcej niż jednego układu pomiarowo – rozliczeniowego, zaś każda kolejna kWh energii pobranej, jest rozliczana według stawek przypisanych do grupy G11”. Rozporządzenie taryfowe natomiast określa, że podział odbiorców może być dokonywany na podstawie takich kryteriów jak: poziom napięcia sieci w miejscu dostarczania energii elektrycznej, wartość mocy umownej, system rozliczeń, liczby rozliczeniowych stref czasowych czy zużycia energii na potrzeby gospodarstw domowych. Nie ma więc mowy o podziale odbiorców ze względu na dochód.
Nie negując konieczności wprowadzenia systemu wsparcia dla odbiorców tzw. słabych ekonomicznie Prezes URE niezmiennie stoi na stanowisku, iż wsparcie grupom odbiorców wrażliwych powinno zostać zapewnione w ramach systemu opieki społecznej.
Odmawiając zgody na tego typu propozycję Prezes URE uwzględnił nie tylko interes strony (przedsiębiorstwa energetycznego), ale także interes społeczny – odbiorców energii elektrycznej. Podkreślić należy, iż równoważeniu podlegać powinny nie tylko interesy w relacji przedsiębiorstwo – odbiorca, lecz również przedsiębiorstwo – przedsiębiorstwo i odbiorca – odbiorca. Regulator nie mógł zatem pozwolić na różnicowanie odbiorców w ramach jednej grupy poprzez wprowadzenie tzw. taryfy socjalnej.