Stan postępowań w sprawie wydania świadectw pochodzenia dla jednostek spalających biomasę
Analiza przekazanych dotychczas Prezesowi URE dokumentów w sprawie wydania świadectw pochodzenia energii z biomasy ukazuje liczne błędy zawarte w złożonych przez przedsiębiorców wnioskach, co nie wpływa korzystnie na szybkość prowadzonych postępowań.
Prezes URE planuje przeprowadzenie we wrześniu br. cyklu spotkań z przedsiębiorcami energetycznymi, wytwórcami i dostawcami paliw - biomasy pochodzenia leśnego, w celu omówienia ewentualnych wątpliwości dotyczących wypełniania przekazywanej regulatorowi dokumentacji. Organizacje branżowe zainteresowane takimi spotkaniami proszone są o nadesłanie zgłoszeń (z podaną planowaną liczbą uczestników) na adres e‑mail: leszek.wodzynski@ure.gov.pl.
Wydaje się, że wielu wytwórców energii elektrycznej nie zweryfikowało dokumentów przekazanych im przez dostawców paliw. Tego rodzaju tryb działania nie powinien być stosowany przez profesjonalne podmioty gospodarcze, prowadzące działalność na podstawie koncesji udzielonej przez Prezesa URE.
Do tej pory tylko jeden podmiot wdrożył system zachowania należytej staranności w celu kontroli pochodzenia dostaw. Kilku innych wytwórców przygotowuje się do wprowadzenia takiego systemu. Wysoce niepokojący jest fakt, iż większość organizacji nie podjęła żadnych działań w kierunku wdrożenia podobnych rozwiązań.
W załączniku wymienione zostały najczęstsze błędy pojawiające się w przedkładanej regulatorowi dokumentacji. Uniemożliwiają one pozytywne rozpatrzenie złożonych wniosków. W najbliższych dniach Prezes URE skieruje ponowne wezwania do przedsiębiorstw energetycznych, aby udokumentowały one pochodzenie określonego sortymentu drewna/ materiału drzewnego.
W aktualnym stanie prawnym nie istnieje w przepisach ustawy - Prawo energetyczne podstawa prawna, która pozwalałaby - w świetle istotnych wątpliwości - oprzeć pozytywne rozstrzygnięcie w przedmiocie wydania świadectw pochodzenia wyłącznie na oświadczeniach przedsiębiorstw energetycznych, względnie ich dostawców składanych pod rygorem odpowiedzialności wynikającej z art. 233 § 1 Kodeksu karnego.