Nawigacja

1997

Przed transformacją sektora

  • Wszystkie przedsiębiorstwa energetyczne należały do skarbu państwa.
  • Obowiązywały wyłącznie ceny urzędowe ‒ ustalane przez właściwe organy administracji państwowej, na podstawie analizy makroekonomicznej.
  • Taryfy i cenniki w sektorze energii ustalał minister finansów w oparciu o przepisy ustawy z 26 lutego 1982 r. o cenach.

Po transformacji sektora

  • 10 kwietnia: uchwalenie ustawy ‒ Prawo energetyczne (wejście w życie 5 grudnia 1997 r.). Była to zmiana w kierunku urynkowienia sektora energetycznego. Na mocy ustawy powołano organ regulacyjny ‒ Prezesa URE.

Ciekawostka:

Pierwszy tekst ustawy liczył 72 artykuły i zajmował 13 stron, zaś zakres kompetencji i obowiązków Prezesa URE opisano w art. 23 ust. 2 i obejmował 10 zadań:

1)      udzielanie, odmowa udzielenia, zmiana i cofanie koncesji,

2)      zatwierdzanie i kontrolowanie taryf paliw gazowych, energii elektrycznej i ciepła pod względem zgodności z zasadami określonymi w art. 45 i 46 oraz zatwierdzanie i kontrolowanie cen węgla brunatnego na zasadach określonych w art. 48,

3)      uzgadnianie projektów planów, o których mowa w art. 16,

4)      kontrolowanie parametrów jakościowych dostaw i obsługi odbiorców w zakresie obrotu paliwami gazowymi i energią elektryczną,

5)      rozstrzyganie sporów w zakresie określonym w art. 8 ust. 1,

6)      nakładanie kar pieniężnych na zasadach określonych w ustawie,

7)      współdziałanie z właściwymi organami w przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym przedsiębiorstw energetycznych,

8)      publikowanie informacji służących zwiększeniu efektywności użytkowania paliw i energii,

9)      zbieranie i przetwarzanie informacji dotyczących gospodarki energetycznej,

10)    kontrola kwalifikacji osób, o których mowa w art. 54.

Obecnie ustawa liczy również 72 artykuły, ale mieści się na 285 stronach, a zakres kompetencji i obowiązków Prezesa URE opisany w art. 23 ust. 2 obejmuje 22 zadania zawarte na 7 stronach.

  • Straciły moc: ustawa z 28 czerwca 1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli oraz ustawa z 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej.
  • 23 czerwca  ‒ na stanowisko pierwszego Prezesa URE powołany został Leszek Juchniewicz, który rozpoczął budowanie sektorowego Urzędu.
  • Rozpoczęła się era regulacyjnego tworzenia w naszym kraju rynków paliw i energii.
  • Listopad - wydanie pierwszego rozporządzenie wykonawczego do ustawy – Prawo energetyczne, w sprawie ustalania taryf dla ciepła, które już w grudniu tego samego roku zostało zmienione.
  • Do końca 1997 r. ‒ okres budowy ram prawnych i funkcjonalnych URE oraz rozpoczęcie zatrudniania pracowników, w użyczonych lub wynajmowanych siedzibach: najpierw przy Placu Trzech Krzyży, kolejno: przy ul. Mysiej i ul. Żurawiej.
  • Budżet na ten rok nie przewidywał dochodów i wydatków budżetowych związanych z działalnością URE.
  • W skład URE wchodziło wtedy 12 komórek organizacyjnych (dziś jest ich 21, w tym 8 oddziałów terenowych):
    • Gabinet Prezesa,
    • Sekretariat Urzędu,
    • Departament Koncesji,
    • Departament Nadzoru i Kontroli Jakości,
    • Departament Taryf,
    • Departament Planów i Analiz,
    • Biuro Prawne,
    • Biuro Informatyki,
    • Biuro Komunikacji Społecznej i Informacji,
    • Biuro Współpracy Zagranicznej i Integracji Europejskiej,
    • Biuro Kadr, Szkolenia i Organizacji,
    • Biuro Administracyjno-Budżetowe.

Data publikacji : 03.01.2022
Data modyfikacji : 23.02.2022

Opcje strony

do góry