Nawigacja

Informacja

Strona znajduje się w archiwum.

Energia dostarczana odbiorcom końcowym w ramach bilansowania handlowego użytkowników systemu powinna być uwzględniana przez podmioty sprzedające tę energię w wykonanej całkowitej rocznej sprzedaży energii odbiorcom końcowym.

Prezes URE przedstawia opinię dotyczącą konieczności zaliczenia energii dostarczonej odbiorcom końcowym w ramach usługi bilansowania handlowego do energii podlegającej obowiązkom uzyskania i umorzenia odpowiednich świadectw pochodzenia energii (obowiązki nałożone art. 9a ust. 1 i 8 ustawy - Prawo energetyczne).

Ilość energii elektrycznej dostarczona w ramach bilansowania handlowego odbiorcy końcowemu, powinna być uwzględniona przez sprzedawcę (przedsiębiorstwa obrotu i wytwórców) w wykonanej przez to przedsiębiorstwo całkowitej rocznej sprzedaży energii elektrycznej odbiorcom końcowym, co z kolei stanowi podstawę wypełnienia obowiązków uzyskania i umorzenia odpowiednich świadectw pochodzenia energii, które to obowiązki zostały określone w art. 9a ust. 1 i 8 ustawy.

Zgodnie z art. 3 pkt 40 ustawy - Prawo energetyczne bilansowanie handlowe to zgłaszanie operatorowi systemu przesyłowego elektroenergetycznego przez podmiot odpowiedzialny za bilansowanie handlowe do realizacji umów sprzedaży energii elektrycznej zawartych przez użytkowników systemu i prowadzenie z nimi rozliczeń różnicy rzeczywistej ilości dostarczonej albo pobranej energii elektrycznej i wielkości określonych w tych umowach dla każdego okresu rozliczeniowego. Natomiast stosownie do art. 3 pkt 41 Ustawy centralny mechanizm bilansowania handlowego, to prowadzony przez operatora systemu przesyłowego mechanizm rozliczeń podmiotów odpowiedzialnych za bilansowanie handlowe, z tytułu niezbilansowania energii elektrycznej dostarczonej oraz pobranej przez użytkowników systemu, dla których te podmioty prowadzą bilansowanie handlowe.

Bilansowanie handlowe polega więc na rozliczeniu różnicy ilości energii elektrycznej, jaka została pobrana przez odbiorcę końcowego w stosunku do ilości energii elektrycznej uprzednio zgłoszonej w umowie sprzedaży. Bilansowanie handlowe jest realizowane pomiędzy podmiotem odpowiedzialnym za bilansowanie handlowe, a operatorem systemu przesyłowego (w zakresie zgłaszania umów sprzedaży) oraz pomiędzy podmiotem odpowiedzialnym za bilansowanie handlowe, a sprzedawcą energii (w zakresie rozliczeń za niezbilansowanie).

Dostarczanie energii odbywa się na podstawie umowy sprzedaży i umowy o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji. Umowa o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej, której stroną jest użytkownik systemu niebędący podmiotem odpowiedzialnym za bilansowanie handlowe, powinna zawierać oznaczenie wybranego przez odbiorcę sprzedawcy, z którym ma zawartą umowę sprzedaży energii elektrycznej, wybrany sprzedawca musi mieć zawartą umowę o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej z operatorem systemu dystrybucyjnego, do którego sieci odbiorca ten jest przyłączony. Wybrany sprzedawca (stosownie do treści art. 5 ust. 2a pkt 3 ustawy), zobowiązany jest w umowie o świadczenie usług dystrybucji oznaczyć podmiot odpowiedzialny za jego bilansowanie handlowe, który ma zawartą umowę o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej z operatorem systemu dystrybucyjnego, do którego sieci przyłączeni są odbiorcy, z którymi sprzedawca ma zawarte umowy sprzedaży energii elektrycznej oraz sposób przekazywania danych pomiarowych o ilości zużytej energii przez odbiorców, z którymi sprzedawca ma zawarte umowy sprzedaży energii elektrycznej. Natomiast umowa sprzedaży energii, której stroną jest odbiorca niebędący podmiotem odpowiedzialnym za bilansowanie handlowe, powinna zawierać sposób określania niezbilansowania energii elektrycznej oraz jego rozliczenia (art. 5 ust. 2b ustawy).

Jednocześnie stosownie do § 14 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 4 maja 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu elektroenergetycznego (Dz.U. z 2007 r. Nr 93, poz. 623, z późn. zm.) odbiorca, wytwórca lub podmiot przez niego upoważniony, zawierając umowę o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, powinien określić w tej umowie podmiot odpowiedzialny za bilansowanie handlowe.

Jak wynika z przytoczonych powyżej przepisów prawa bilansowanie handlowe to mechanizm, w którym odbiorca końcowy nie bierze bezpośrednio udziału (o ile nie jest jednocześnie podmiotem odpowiedzialnym za bilansowanie handlowe), choć działanie tego mechanizmu wpływa na wysokość opłaty za zakup energii elektrycznej uiszczanej przez tego odbiorcę. Odbiorca niebędący podmiotem odpowiedzialnym za bilansowanie handlowe nie zawiera umowy o bilansowanie handlowe, a jedynie umowę sprzedaży i umowę o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej. Rozliczenie z tytułu niezbilansowania odbywa się zawsze za pośrednictwem sprzedawcy, niezależnie od tego czy sprzedawca jest jednocześnie podmiotem odpowiedzialnym za bilansowanie handlowe, czy tym podmiotem jest inna osoba prawna czy fizyczna. W obu przypadkach zakup energii elektrycznej na potrzeby „zbilansowania” odbiorcy jest dla sprzedawcy jednym z kierunków zakupu energii sprzedawanej temu odbiorcy. Ponadto zawsze odbiorca końcowy dokonuje zakupu energii elektrycznej od sprzedawcy, także tej energii, która została zakupiona/odsprzedana z rynku bilansującego oraz rozlicza się ze sprzedawcą z ilości niezbilansowanej energii elektrycznej.

Zgodnie z § 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 2008 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązków uzyskania i przedstawienia do umorzenia świadectw pochodzenia, uiszczenia opłaty zastępczej, zakupu energii elektrycznej i ciepła wytworzonych w odnawialnych źródłach energii oraz obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnym źródle energii (Dz. U. z 2008 r. Nr 156, poz. 969, z późn. zm.) obowiązek uzyskania i przedstawienia Prezesowi URE do umorzenia świadectw pochodzenia albo uiszczenia opłaty zastępczej odnosi się do całkowitej rocznej sprzedaży energii elektrycznej przez to przedsiębiorstwo odbiorcom końcowym (analogicznie w § 9 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 26 września 2007 r. w sprawie sposobu obliczania danych podanych we wniosku o wydanie świadectwa pochodzenia z kogeneracji oraz szczegółowego zakresu obowiązku uzyskania i przedstawienia do umorzenia tych świadectw, uiszczania opłaty zastępczej i obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości energii elektrycznej wytworzonej w wysokosprawnej kogeneracji - Dz. U. z 2007 r. Nr 185, poz. 1314).

Zatem ilość energii elektrycznej dostarczona w ramach bilansowania handlowego odbiorcy końcowemu, powinna być uwzględniona przez podmiot sprzedający energię elektryczna w wykonanej całkowitej rocznej sprzedaży energii elektrycznej przez to przedsiębiorstwo odbiorcom końcowym, stanowiącej podstawę wypełnienia obowiązku, określonego w art. 9a ust. 1 i 8 ustawy.

Data publikacji : 27.05.2010
Data modyfikacji : 29.01.2013

Opcje strony

do góry